Buenos Aires is de hoofdstad van Argentinië en een must-do als je naar Zuid-Amerika afreist. De stad is wereldberoemd om de tango, de steakhouses en de prachtige groene parken. De stad is uniek voor Zuid-Amerika, omdat je nergens anders een Europese sfeer zal ervaren zoals hier. De grote avenues, de charmante straatjes, de Franse bouwstijl en het culturele leven doen denken aan Parijs. De kans bestaat ook zeker dat je verliefd zult worden op deze diverse kosmopolitische stad. Overtuigd? Dan zal ik verder deze vraag voor je gaan beantwoorden: wat te doen in Buenos Aires?
Onze omweg naar Buenos Aires via Canada
Buenos Aires is het begin van een epische reis door Zuid-Amerika. Met KLM vliegen we in zo’n acht uurtjes naar Toronto, Canada. Waarom? Omdat naar Zuid-Amerika vliegen via Canada of de VS vaak een stuk goedkoper is. Zoek dit dus zeker even uit als je een ticket boekt. Een mooie bijkomstigheid: we bezoeken nog snel even de stad en de beroemde CN-tower voor een prachtig en ultra snel uitzicht over een stukje Canada, in de vorm van Toronto en Lake Ontario. In ongeveer dertien uur vliegen we in een gloednieuw vliegtuig van Air Canada naar Buenos Aires. Het is moderner dan ik ooit heb gezien, met 148 HD-schermen, waarvan slechts eentje niet werkt. Je raad het al: mijn scherm. Life is good, but it’s not great. Onderweg hebben we nog even een tussenstop in het opvallend koude Santiago, Chili, maar daar zullen we later deze reis nog naartoe gaan.
De beste reistijd voor Buenos Aires
In Buenos Aires, op anderhalf uur vliegen, is het weer een stuk beter! De zon schijnt volop, al is het hier eigenlijk winter. Je zou denken dat de zomer op het zuidelijk halfrond een betere tijd is, maar dat is wel het natte seizoen. Voor Buenos Aires geldt eigenlijk dat het een stad is die je het hele jaar kunt bezoeken.
Waar verblijven wij tijdens het backpacken in Buenos Aires?
Met een bus en een metro zijn we binnen een uurtje bij ons hotel, dat pal aan de Avenido de 9 julio zit. Dit is de grootste verkeersader van de stad die alle wijken met elkaar verbindt. Grappig genoeg is het de volgende morgen ook 9 juli, een grote feestdag in Argentinië, waardoor het extra druk is op deze 14 banen brede verkeersader. Je leest het goed, veertien rijbanen heb ik geteld! De bekendste bijnaam van Buenos Aires luidt dan ook: ‘de stad van de twaalf miljoen rijdende gekken’! Ik zal je niet snel aanraden om een auto te huren en deze stad zelf door te gaan rijden. Een stukje van ons hostel vandaan staat die hele bekende obelisk, maar die kunnen we net niet zien. Ons waanzinnige uitzicht bij aankomst zie je overigens hier beneden! Ons hotel heet The Ritz Hostel en heeft naast een goede ligging ook een leuke bar en spotgoedkope privé kamers.
El Centro met de klassieke bezienswaardigheden
We verblijven dus in El Centro, op loopafstand van de bekende bezienswaardigheden van Buenos Aires. Op een klein stukje lopen van het Ritz hostel staat de obelisk, het bekendste icoon van de stad. Met de mega tv-schermen er omheen lijkt het hier net Time Square. Bij een coca-cola reclame is ook heel de obelisk ineens rood van het weerkaatsende licht. In de Avenido Florida, die met dit plein kruist, barst het van de eettentjes en is het erg druk. De prijzen vallen me enigszins tegen, maar na een klein stukje lopen komen we bij een Nederlander-proof restaurant. Keihard schransen en een fles huiswijn kost VIJF euro! Van de weg terug weet ik trouwens niet veel meer.
La Casa Rosada
We maken een avondwandeling door El Centro en dit kan ik je zeker aanraden. Nog mooier dan overdag zie je de architectuur van Buenos Aires prachtig verlicht. De lichtparade van Disneyland is er niets bij! Een plek die je zeker zult bezoeken is Plaza de Mayo. Hier staan onder andere het oude stadhuis en de beroemde Catedral Metropolitana. Het meest beroemde gebouw is La Casa Rosada, een roze paleis waar Evita Perón, bekend van de naar haar vernoemde musical, haar legendarische toespraken hield. De Argentijnse president werkt hier trouwens nog altijd.
El Pensador, de denker
Van Plaza de Mayo is het een kleine wandeling naar Plaza de Congreso, wat mij betreft de mooiste plek van de stad. Tussen al het verkeer en de indrukwekkende gebouwen zit hier stilletjes ‘de denker’ geknield in het park. Het is natuurlijk slechts een beeld, maar met de achtergrond erbij is het een iconisch plaatje voor de stad Buenos Aires.
De kleurrijke wijk La Boca en La Bombonera
De volgende dag is het weer niet meer stralend: Buenos Aires is veranderd in Bewolktos Aires. Gelukkig is het wel droog. Het ‘continentale’ ontbijt dat je hier overal geserveerd krijgt, stelt niet veel voor. Maar dan ontdekken we de zogenaamde ‘Dulce de Leche’! Het blijkt een specialiteit in heel Zuid-Amerika: een soort karamelpasta, waarvan je drie keer teveel op je brood smeert, een hap neemt en er dan nog meer opsmeert: waarschijnlijk slecht voor je tanden, je cholesterol, je adem, je buik en je relatie, maar man, man, wat lekker.
La Boca is de volksbuurt van Buenos Aires, die beroemd is om meerdere dingen. De bekendste zijn toch wel de voetbalclub van Diego Maradonna, Bocas Juniors; en de tango! Terwijl we door de duidelijk armere wijk La Boca lopen (en af en toe moeten uitwijken voor een plaatselijke vuilnisbelt, een slapende zwerver, een enkele hondendrol of scheur in het trottoir) komen we als eerst aan bij La Bombonera. Dit is het compleet blauw-geel geverfde stadion van de immens populaire Boca Juniors, de volksclub van Buenos Aires. Er is vandaag geen wedstrijd, geen training, niks en dan zie je hoe erg de voetbalgekte hier is. De souvenirshops zijn namelijk allemaal open en het is nog druk ook! Ik heb een trainingsjack van de club gekocht, maar omdat het koud was heeft Suus daar heel de dag in gelopen. Achteraf mogen we blij zijn dat we geen Riverplate fans zijn tegengekomen, want ik geloof dat het er soms bloederig aan toe gaat tussen die twee clubs. Kun je je voorstellen?Arme Suus!
El Caminito, de gekleurde huizen van Buenos Aires
Vlak bij het stadion kom je ook langs de gekleurde huisjes van El Caminito. Google maar eens ‘Buenos Aires’ en je ziet ze. Veruit de meest toeristische plek en de armere bevolking plukt je het liefst helemaal kaal. Natuurlijk wilde ik graag met die Maradonna-look-alike op de foto, maar acht euro is voor een backpacker wel veel geld! Deze knakker leek er wel precies op, dat moeten jullie maar zonder het kostbare bewijs van me aannemen.
Waar de ene helft van de bevolking verkleed rondloopt als Maradonna, zul je zien dat de andere helft dansend over straat beweegt. En niet alleen op straat dansen ze de tango, maar ’s avonds kun je hier geweldig dineren met een tango erbij als live entertainment. Zeker een aanrader!
Bij de bus terug naar de stad, zien we meteen het tegenovergestelde van al die toeristen ’traps’. Als we geen muntgeld meer hebben voor de bus, worden we door de chauffeur niet toegelaten. Meteen worden we door drie vrouwen terug geroepen en één van hun zoons wordt meteen gedirigeerd om voor ons te betalen. De Argentijnse gastvrijheid kent duidelijk geen grenzen!
Floralis Generica
Aan de andere kant van de stad maken we een wandeling door de parken, waar Buenos Aires ook om bekend staat. Enorme stroken groen zijn aangelegd om de miljoenen inwoners van zuurstof en speelruimte te voorzien. In schril contrast met de klassieke ‘El Pensador’, staat hier een moderner icoon van de stad: een gigantische stalen bloem die open en dicht gaat als reactie op de zon. Hij stond open terwijl het echt rotweer was, dus ik denk dat ie vandaag even van slag was!
Het dorp der doden: La Recoleta
Eerder trok ik al de vergelijking met Parijs. En net als in Parijs, waar de Cimetière du Père-Lachaise een must-see is, heeft Buenos Aires een wereldberoemde begraafplaats: Cementerio de la Recoleta. De doden die hier liggen hebben niet alleen een steen en een bosje bloemen, maar hele bouwwerken. De gigantische bovengrondse graftombes zijn bijna surrealistisch te noemen. Het meest beroemde graf behoort aan Evita Perón. Het is niet de meest imposante, maar wel de drukst bezochte. Omdat de graftombes iets weg hebben van kleine huizen, wordt La Recoleta ook wel ‘het dorp van de doden’ genoemd. Een wandeling door dit dorp is echt een must-do als je gaat backpacken in Buenos Aires.
Een Argentijnse Steak in een parilla
‘S avonds volgen we de aanbeveling van Lonely Planet om te gaan eten bij El Desnivel, een traditioneel Argentijns steakhouse. Een must-do in de hoofdstad van het vlees, al is het maar om het sissen van het vlees op de typische grill van dichtbij te horen. Neem dus zeker een tafel dichtbij de keuken! Wij hoorden al dat het eten goed was en daar hebben ze gelijk in. Daarnaast is het eten hier absoluut niet duur. We delen een Chorizo, Costillas de Cerdo en een Argentijnse steak met een literfles Quilmes bier. Samen ben je nog geen 30 euro kwijt en het was echt veel! Suus en ik hebben tijdens de reis door Zuid-Amerika afgesproken om de ene dag bier te drinken en de andere dag wijn. Want alles gaat hier per fles en niet per glas. O.. En de metro terug laat op de avond was wéér gratis! Het loket was al gesloten dus de bewaking liet ons zo door.
Van Buenos Aires naar Uruguay over de Rio de la Plata
Na fantastische dagen in Buenos Aires, een stad die ons positief heeft ontvangen en welkom heette in dit continent, staan we vroeg op om door te reizen. Wij steken de rivier over naar Uruguay. Geen lekkere ‘Dulce de Leche’ dit keer dus. O jawel! Inmiddels zijn we in het bezit van een grote pot, in onze backpack. Lekker op de cracker (dat rijmt) op de weg naar Colonia del Sacramento. Een overtocht met de ferry kost je rond de €50 per persoon en duurt ongeveer anderhalf uur. Zorg overigens wel dat je deze op tijd reserveert. En lees uiteraard snel verder over ons volgende avontuur: backpacken in Uruguay, de hoogtepunten!