Japan is één en al cultuurshock. We hebben al veel gekke, mooie en avontuurlijke dingen gezien in Osaka, Himeji, Hiroshima en Kyoto! Japan’s hoofdstad Tokyo is echter een wereld op zich! Dit is het centrum van Japan, samen met Hong Kong het centrum van Azië en qua inwoneraantal zelfs de allergrootste stad op aarde. Met meer internationale vluchten dan elke andere stad op aarde kun je hier als reiziger niet omheen. Plan bijvoorbeeld je reis naar Tokyo tijdens een overstap. Wij hebben een week, dus de vraag die rest is: wat te doen in Tokyo? Of Tokio, zoals we in Nederland ook wel schrijven. Het mag allebei overigens!
Tokyo is 23 steden in één!
In Tokyo kun je behoorlijk verdwalen. Tokyo is de verzamelnaam van 23 speciale wijken die ieder hun eigen geschiedenis hebben. Bij onze aankomst in de wijk Ginza krijgen we meteen de eerste onmogelijke missie: zonder internetverbinding op zoek naar ons verblijf. Het enige dat we weten is de naam van ons hostel en de wijk Asakusa. In Tokyo-termen is dit zoiets als het zoeken naar een goudvis in een zwembad vol jus d’orange.
Tokio is al vroeg uit de veren en miljoenen mensen haasten zich naar het werk. Of ze laat zijn voor een afspraak of het wereldrecord snelwandelen-in-pak proberen te verbeteren is niet geheel duidelijk. Wij hebben geen haast, dus gaan rustig op zoek naar een metrostation. Een tip: zoek Wifi-connectie, want in Tokyo zijn er op elke hoek van de straat weer honderd nieuwe netwerken!
We pakken de metro naar de hippe wijk Asakusa en dat vergt concentratie; er zijn zo’n dertig metrolijnen ‘van hier tot Tokio’. Vanaf het station steken we de Sumida rivier over en zien meteen wat bezienswaardigheden, waaronder ‘de gouden drol’. Het dak van het hoofdkantoor van biermerk Asahi kun je moeilijk anders omschrijven dan dat. Ook zien we Tokio’s hoogste toren, de Tokyo Skytree.
Asakusa en de Senso Ji Tempel
De wijk waar we op zoek gaan naar ons hotel heet dus Asakusa. En die mag je niet missen vanwege de Senso Ji Tempel. Op de meest heilige plek van Tokyo komen namelijk mensen van over de hele wereld voor de helende werking van de wierrook. Boven de altaartjes met wierrook zie je mensen zichzelf reinigen en allerlei rituelen doen. Prachtig!
De wolkenkrabbers van Shinjuku
We weten nog altijd niet waar het hostel zit, maar vragen hulp in een winkeltje. De beste man lijkt het niet te begrijpen, maar komt terug met een plattegrond met daarop de looproute naar ons hostel. Een mooi voorbeeld van hoe praktisch ingesteld en behulpzaam de Japanners kunnen zijn, zonder een woord Engels te gebruiken. Vergelijk dit met China: daar kon ik bij het treinloket met mimiek, handgebaren en alle categorieën van het spel Party & Co, niet eens een kaartje kopen; doe mij dan maar die maffe Japanners.
We droppen onze spullen bij het hostel Asakusa Smile en gaan Tokyo verkennen met de metro. Tip: koop een dagkaartje van vijf euro, want die haal je er zo uit! De metro rijdt tot 00 uur.
Ben je voor de eerste keer in de immense stad Tokio? Dan is het leuk om op een wolkenkrabber te staan met uitzicht op de stad. De beste plek lijkt natuurlijk de drukst bezochte Skytree of de beroemde Tokyo Tower, maar wij hebben hét gratis alternatief. Bezoek het Metropolitan Government Building in de wijk Shinjuku. Vanaf de vijfenveertigste verdieping van dit gebouw zien we een fenomenaal uitzicht en hebben we zowaar een twintigpersoonslift voor onszelf. We kijken uit over de Shinjuku Gyoen tuinen en in de verte zien we zelfs de contouren van de heilige berg Mount Fuji!
’s Werelds drukste kruispunt
Doordat Tokio zo groot is en uit 23 ‘kleine steden’ bestaat, kun je niet echt een ‘centrum’ aanwijzen. Zo is Shinjuku het economische centrum en Downtown Tokyo meer het geografische centrum. Bij de vraag ‘wat te doen in Tokyo’, kun je echter niet om het culturele centrum heen! De meeste winkels, restaurants en die beroemde sfeer met de vele neonreclames, vind je in de wijk Shibuya. We bezoeken daar ook ’s werelds drukste kruispunt: de Shibuya Crossing.
Dit enorme verkeersplein heeft vier zijdes met zebrapaden en dan nog eens twee diagonale, waarover elke vijf minuten wel duizend mensen elk stukje asfalt onzichtbaar maken. Zodra het rood is, verdwijnt diezelfde mensenmassa weer op miraculeuze wijze en racen de auto’s meteen weer door. De Starbucks vlak naast dit kruispunt is één van de drukst bezochte koffiehuizen ter wereld, alleen al door het uitzicht op dit spektakel vanaf de tweede verdieping.
De neonlichten van Shibuya
Tip: als het schemerig begint te worden, loop dan vijf minuutjes vanaf de drukke straten van Shibuya naar de Hikarie Building. Deze wolkenkrabber heeft een aantal restaurants en art galleries, maar je kunt er gratis naar een lounge op de elfde verdieping. Vanaf daar zien we hoe alle neonlichten langzaam aan gaan. De zon gaat onder, terwijl het decor langzaam begint te veranderen in een soort caleidoscoop van kleurtjes en lichtjes.
We eten in Shibuya bij ons favoriete keten dat we kennen van Osaka: Ichiran. De typische Japanse Ramen bestel je bij een automaat en je vult daar in: de dikte van de noedels, stevigheid, hoeveelheid peper, met of zonder vlees; ze vragen nog net niet met welke hand je de lepel wil vasthouden. Dan schuiven we aan bij een balie met tussenschotten, alsof je bij de gemeente bent om een nieuw paspoort aan te vragen. Elke unit heeft een watertap en een doorgeefluikje naar de keuken. Binnen een paar minuten staan de Ramen op tafel, er wordt een mooie buiging gemaakt en in het Japans wordt iets als ‘eet smakelijk’ gezegd; of je wordt uitgescholden voor rotte vis, want je verstaat er toch geen letter van. Er hangt overigens een bordje, waarop staat dat je niets bij kan bestellen. Er moet immers snel plaats zijn voor de volgende Ramen-liefhebber. Slurp-and-go!
Slapen als een kip in een combi-oven
Minstens zo bijzonder als het restaurant Ichiran is ons volgende hotel, dat ook volledig in stijl is met de drukte, haast en het ruimtegebrek van Tokyo. Een populair concept voor een goede prijs: de zogenaamde capsules. In plaats van stapelbedden, liggen we in Oakhostel Cabin in ‘oventjes’, die ieder een eigen nachtkastje en tv hebben. Ze zijn goed geïsoleerd, waardoor je veel minder last van elkaar hebt en toch kunnen er zo twintig mensen op één langwerpige kamer slapen. De hoofdreden dat wij voor dit hotel hebben gekozen vannacht, is echter van een heel andere aard: hier in de buurt gaan we naar de absolute nummer één attractie van Tokyo!
Tsukiji Fish Market
Eén van Tokyo’s meest unieke bezienswaardigheden is de Tsukiji Fish Market. Overdag is de ‘Wall Street’ van de vishandel al bijzonder, maar ’s nachts vindt het echte spektakel plaats. De mooiste en duurste tonijnen van soms wel tweehonderd kilo worden dan geveild. Chefkoks van sterrenrestaurants over de hele wereld halen hier de allerbeste tonijn. De ‘show’ begint om vijf uur ’s nachts en er worden slechts 120 toeristen toegelaten. Daarna gaat de deur dicht en heb je pech. Dit lijkt veel, maar om twee uur is het al vol!
Het capsulehotel ligt op twintig minuten fietsen. We gaan vroeg naar bed en zetten de wekker. Zo ongeveer slaapwandelend, slaapfietsend in dit geval, komen we aan bij de vismarkt. Daar staan we plots midden in een chaos van honderden steekwagentjes en vrachtauto’s die rondracen om de vis op tijd op de goede plek te brengen. Waar moeten we ons eigenlijk melden? Het is allemaal niet zo duidelijk. De tijd tikt door en de ingang blijkt compleet aan de andere kant! Terwijl we snel doortrappen zien we steeds meer toeristen. We halen ze in, dus wie weet zijn we nog op tijd. Als we eindelijk de ingang vinden en we krijgen ons felbegeerde ticket in handen, staat er een nummer op: we zijn nummer 117 en 118! Vlak voor een groepje van vier, waarvan de helft naar huis moet en de deur valt met een harde klap achter ons dicht.
Tonijnen van een half miljoen euro!
Met een hartslag als een Bubbling remix uit 2004 komen we bij van onze race tegen de klok, wat een geluk! Vervolgens zitten we drie uur met 120 man in een grote wachtkamer op de grond met felgekleurde hesjes aan. De eerste zestig mensen worden om vijf uur opgehaald en rond half zes zijn wij aan de beurt; stapvoets lopen we met de groep door de chaos van de vismarkt naar een grote ijskoude ruimte. Daar liggen joekels van tonijnen tot een paar honderd kilo. De Japanse experts lopen langs de vissen en maken aantekeningen, terwijl ze wat ruiken en voelen aan de vissen. Dan klinkt de bel en wordt er heftig door elkaar geschreeuwd. In twintig minuutjes vliegen er miljoenen euro’s rond voor onze neus. De hele ervaring van de tonijnveiling is bizar en een must-do! De show, het tafereel eromheen, de exclusiviteit, het tijdstip en de spannende race en nog mooier: daarna natuurlijk lekker ontbijten met de beste sushi ter wereld!
Manhattan in Tokyo: Daiba
In veel opzichten is de hoofdstad van Japan te vergelijken met New York; de ontelbare wolkenkrabbers; de drukke avenues; de ligging van de stad aan het water en de hele sfeer van deze hectische wereldstad. Vandaag komen we er zelfs achter dat Japanners ook voor New Yorkse vakantiefoto’s niet het land uit hoeven. We maken een uitstapje naar het eiland Daiba, waar een replica staat van het Vrijheidsbeeld. Tussen de wolkenkrabbers en met de indrukwekkende Rainbow Bridge op de achtergrond, staat die ook nog eens midden in een decor dat New York zou kunnen voorstellen. We maken coole foto’s en zien zelfs een Japanse filmploeg filmen alsof ze in Amerika zijn!
De rest van het eiland is ook de moeite waard voor een wandeling; het Fuji-TV-gebouw lijkt op een Star Wars-ruimteschip en voor een mega-winkelcentrum staat een levensgrote Gundam, een robot uit een Japanse animatieserie. Het uitzicht vanaf het eiland laat ook zien hoe groot deze stad is. Het kostte wel een uur om hier te komen!
De chaos van Tokyo’s metrostations
Het metrostation van Shinjuku staat bekend als het grootste en drukste station ter wereld. Je kunt er dagen lang onder de grond rondzwerven, eten, slapen, winkelen, arcade games spelen en vooral: verdwalen. Het zou me niets verbazen als er weleens toeristen vermist zijn geraakt in deze levende versie van ‘het betoverde doolhof’. Als we ’s avonds vanuit Tokyo verder willen reizen, vertrekt onze bus vanaf ‘Shinjuku Bus Terminal 4F’, wat vrij vertaald zoiets betekent als: jammer jongens, bus gemist. Zeker als de metro overvol zit en we nog maar 10 minuutjes over houden op dit monsterstation. We knopen alle bagage goed vast en gaan alvast vooraan staan om uit te stappen. Als de metrodeuren open gaan, klinkt voor ons het startschot voor een race tegen de klok.
Als bulldozers met turbo-injecties vliegen we door het station, terwijl we die arme Japanners op ons pad moeten ontwijken. Waar zijn de bordjes? Beter gezegd: waar staat onze terminal tussen 1478 andere bordjes!? Met vijf minuten op de klok spot Suus een bordje met ‘Bus Terminal’. Zenuwslopend dit! Al roepend ren ik door de menigte en maak de weg vrij voor Suus; we hebben in acht minuten een kilometer afgelegd met zo’n veertig kilo bagage (waarbij helaas zo’n zeventien Japanners gewond zijn geraakt). Een sympathieke medewerker spreekt ons aan, verandert ter plekke in sprintkampioen Usain Bolt en rent voor ons uit richting een bord: Willer Express! Terwijl de motor al draait, overhandigen wij trots ons kaartje: buiten adem en bezweet als een ijsbeer in de Sahara. Ik geef Usain Bolt een high five en onze dag kan niet meer stuk. Shinjuku, we beat you!
Wordt vervolgd..
Mocht je willen ontsnappen aan alle drukte, dan kun je naar het grootste park van Tokio: Yoyogi Park! Een wandeling door de Meiji Shrine is de moeite waard. In het noorden heb je ook Ueno Park, waar je echt onder de locals komt. Een bezoek aan het keizerlijk paleis is leuk, maar zeker geen must. Zelf vonden wij dit behoorlijk saai en het kost je toch zeker een hele dag. Voor ons is het ook tijd om de rust op te zoeken. De volgende blog gaat over kleinere dorpen in de Japanse Alpen. De missie is het vinden van de zogenaamde Snow Monkeys, de enige apensoort ter wereld die aan wellness doet! Ze chillen met de hele groep in een natuurlijke warmwaterbron wanneer het koud is. Dat moet ik zien! Lees hier verder of het gelukt is: Backpacken in de Japanse Alpen.
